Ik wandel op vrijdagmiddag rond half drie over het Stadhuisplein. Fiets aan de hand.
Het is gezellig druk.
Bij de oversteekplaats van de busbaan passeert een bus van rechts.
Links van mij staat een bus bij de halte.
Ik steek over.
Als ik halverwege de busbaan ben, trekt de bus wild op.
Luid toeterend gaat hij na 10 meter in de remmen.
En komt op 20 centimeter van me tot stilstand.
Ik schrik me de rolberoerte.
“Luilebol”, schreeuw ik hartkloppend tegen de buschauffeur.
Hij doet zijn raam open en kijkt me aan alsof ik een volle vuilnisbak ben.
Dat kan ik gelukkig ook heel goed.
We kennen de verhalen van bussen die vaak door rood rijden op de busbaan.
Tenminste bij mijn huis in Parkwijk zie ik dat bijna dagelijks.
Maar dat ze nu al inrijden op voetgangers is nieuw voor mij.
De chauffeur gebaart wild naar me uit het raampje.
Ik denk dat ik hem wel kan hebben, maar wandel mopperend weg.
“Dit lijkt op de mentaliteit van Amsterdamse taxichauffeurs”, brom ik voor me uit.
Waarschuwing…
Als er vrijdags om half drie een bus met nummer 9124 bij het Stadhuisplein rijdt…. ren voor je leven!…
Columns
Bus
Beveiliging
“Piep, piep , piep”, klink het fel als ik de bouwmarkt aan de Markerkant binnen loop.
“Loopt u maar door”, lacht een vriendelijke jongen achter de balie van de klantenservice.
Het zou inderdaad vreemd zijn om mij bij binnenkomst de zakken leeg te laten halen.
Ik koop een afdekplaatje en reken af.
En jawel…. “piep, piep, piep”, schreeuwen de detectiepoortjes.
Braaf loop ik terug naar de caissière en overhandig het afdekplaatje.
“Ik denk dat de beveiliging er nog op zit”, zeg ik.
Ik mag het weer proberen.
Opnieuw krijst het poortje.
“Ik denk dat het uw portemonnee is”, zegt de caissière. “Haal al uw pasjes er maar even uit en leg ze hier neer op de magnetische band.”
“Haha”, lach ik, “mijn pasjes op een magnetische band leggen. Mooi niet.”
“Het kan ook een beveiliging in uw kleren zijn”, probeert ze dan.
“Mijn kleren zijn van de Zeeman en zijn al drie jaar oud. Daar zit geen beveiliging meer in.”
“Echt wel”, sputtert het meisje. “En het kan zijn dat die beveiliging na een paar jaar weer in werking treedt.”
“Dan moet het in mijn onderbroek zijn”, knik ik. “ik zal eens even kijken.”
“Meneer toch”, zegt het meisje, “dat is toch onzin hoop ik?”
“Jij begon”, grijns ik.…
Spoor
Mijn vrouw Jessica en ik gaan met de trein naar Utrecht.
Als er geen oponthoud is op het spoor.
Bij Station Parkwijk zien we een trein stapvoets voorbij gaan.
“Ze bewegen in ieder geval”, zegt Jessica.
De poortjes zitten dicht.
Maar wij hebben een OV-kaart.
We checken in en willen de trap van het station op gaan.
“Gadver”, roept Jessica en slaat haar hand voor haar mond.
Een enorme pislucht komt ons tegemoet.
“Dat was twee maanden geleden ook al”, rochel ik.
In de hoeken van het trapportaal heeft de NS stalen platen opgehangen. Schuin.
Als je er tegen aan pist, spat het op je broek. Een pispreventiemaatregel.
De vloer en de wanden zijn ureumgeel. Er ligt een laagje drab in de hoeken.
“Dit is nog nooit schoongemaakt”, zegt Jessica met opgetrokken neus, “wat smerig en onhygiënisch.”
Het station als openbaar urinoir.
“Ze pissen gewoon over die platen heen”, zeg ik. “een beetje man met een gezonde straal heeft daar geen moeite mee. Vroeger deed ik met mijn vriendjes aan ver piesen met een aanloopje. Wie de overkant van de sloot haalde, die won.”
“Al jullie mannen zijn smeerkezen”, smaalt Jessica.…
Omroep
Zoals het nu lijkt komt er geen lokale omroep in Almere. Media036 houdt het voor gezien omdat de gemeenteraad niet juichend op de banken staat.
En de Almeerse Omroep Stichting vindt dat het te weinig subsidie krijgt.
Mooi.
Want ik zit niet te wachten op dat geneuzel op de kabel.
Voorbeeldje.
Media036 schreef een reportage over de Koningsdag op haar website.
Ik citeer:
“Alhoewel de weersvoorspelling erg slecht was, is Koningsdag van dit jaar toch zonnig verlopen. In heel Almere vonden activiteiten plaats, waaronder veel muziek.
Op de Grote Markt stond zoals elk jaar een groot podium, waar dit jaar Re-Play in originele bezetting optrad en waar veel mensen naar zijn komen kijken.”
Les 1 van het eerste college op de School voor Journalistiek: “Begin met de 5 W’s en de H: Wat, wie, wanneer, waar, waarom en hoe.”
Media036 begint met het weerbericht.
Dan een artikel op de site van de Almeerse Omroep Stichting:
“Het nog wat frisse lenteweer mocht de pret niet drukken. Een flinke groep kinderen kwam op 30 april naar de Cruyff Court in de Molenbuurt voor een sport- en waterfestijn.”
Hoera, ook hier begint het nieuws met het weerbericht.
Kinderen uit groep 8 schrijven een betere reportage.…
Invalide
“Ik ben zo boos”, zegt Henno tegen me.
“Zo boos?”, vraag ik, altijd belust op een relletje.
“Vanochtend breng ik mijn kinderen naar school. Zoals altijd is het heel druk, dus ik moet op mijn beurt wachten om te parkeren.”
“Zoals het hoort”, beaam ik.
“Maar er is altijd een grijs busje dat op de invalidenparkeerplaats gaat staan. De bestuurder heeft geen invaliden-parkeerkaart.”
“Da’s niet nietjes”, knik ik.
“Ik stap uit, tik op het raampje en ik zeg er wat van”, zegt Henno, “stapt er een vrouw uit in de bedrijfskleding van het dierenasiel.”
Ik knik. Ik voel de rel aankomen.
“Die begint toch tegen met te tieren. Dat ze zelf wel bepaalt waar ze parkeert, dat ik me er niet mee bemoeien. Echt niet te geloven. Ze ging helemaal los.”
“Leuk, zo’n medewerker”, zeg ik. “Lekkere reclame voor het bedrijf waar ze werkt. Ik heb wel eens op de snelweg gebeld naar het nummer van een vrachtwagen die a-sociaal reed. Kreeg ik zijn baas aan de telefoon. Die was not-amused.”
“Misschien moet jij ook maar bellen”, zeg ik.
“Da’s een goed idee”, zegt Henno. “ga ik doen.”
“Toch had die mevrouw wel wat met dieren”, zeg ik.
Henno kijkt me vragend aan.
“Gevalletje viswijf”, grijns ik.…
Wegsturen…. een rotgevoel
“Ik kan soms niet anders dan een leerling de klas uitsturen”, zegt juf Ankie, een van de deelnemers aan het gesprek dat ik voer met leerkrachten van basisscholen over onderwijs.
“Dat heb ik ook”, voegt een Marie-Trees toe. “Ik geef zo nu en dan een time out aan een kind. Dat plaats ik dan in een andere klas. “Dat geeft mij rust, zodat ik me met de andere kinderen kan bezig houden.”
Ik kijk de groep leerkrachten aan.
Ik begrijp hen, maar ik heb er geen begrip voor.
Zwijgend blijf ik kijken.
Er valt een pijnlijke stilte.
“Hoe was het vroeger, toen jullie kind waren. Toen je door je vader of moeder weggestuurd werd naar je kamer? Hoe voelde dat?”
Het blijft stil.
“Hoe voelt het nu in je relatie als je ruzie hebt. En je partner snauwt je toe ‘ik wil je nu niet meer zien.”?
Het blijft stil in de groep.
Het voelt ongemakkelijk.
En ik denk voor hen ook.
“Dat is geen vergelijking”, sputtert Ankie.
“De kern is ‘wegsturen’ ”, zeg ik, “hoe voelt het om weggestuurd te worden. Hoe voelt dat voor jullie? Hoe voelde dat vroeger en hoe voelt dat nu?”
“Dat voelt niet goed”, zegt Ferry, een van de leerkrachten.
“Hoe voelt een kind zich dan als het door jou wordt weggestuurd?”, vraag ik.
“Ik denk gewoon rot”, knikt Ferry.
“Waarom stuur je een kind dan weg?”, vraag ik. “Wil je een kind een rotgevoel geven?”
“Het is misschien meer voor mezelf”, zegt Marie-Trees. “Dat ik even rust krijg om de groep weer op de rails te krijgen.”
“Bedoel je daarmee dat we kinderen wegsturen voor onszelf?”, vraagt Ankie.
“Ik denk het wel”, zegt Ferry. “Toen ik thuis mot had met mijn vrouw, zaten we allebei te mokken in een aparte kamer. Dat was een klote-gevoel.”…
Duckstad
Het Pieter Baan Centrum komt naar Almere. Het gaat gebouwd worden in de Stripheldenbuurt in de wijk met namen uit de Donald Duck.
De bewoners lopen te hoop.
“De ingang komt tegenover het trapveldje waar kinderen spelen en honden worden uitgelaten”, briest een bewoner in Almere Dichtbij.
Honden uitlaten op een trapveldje?
Nou ja, maar dat gaat het even niet over.
In het PBC worden verdachten van ernstige delicten gedurende een aantal weken onderzocht door gedragsdeskundigen. Formeel is het Pieter baan Centrum een huis van bewaring.
En die verdachten gaan dagelijks langs dat speel- en drollenveldje de inrichting in.
Het gaat niet om verdachten van een autodiefstalletje, maar om echt zware gevallen.
Dat is leuk voor de bewoners uit de Dagobertstraat.
Komen de boeven met de gevangenisnummers op de borst uit de Donald Duck die het altijd voorzien hebben op het geldpakhuis van Oom Dagobert echt naar de Stripheldenbuurt.
Soms maken de boeven in de Donald Duck gebruik van vermommingen of gestolen uitvindingen van Willie Wortel.
Gelukkig is die er ook: de Willie Wortelstraat.
Eindelijk gaat het nu eens helemaal echt worden in de Stripheldenbuurt.
Dat nieuwe Pieter Baan Centrum gaat heten: Huis van bewaring De Zware Jongens.…
Rekenen
In 2014 werd 18% van de Almeerders slachtoffer van een of meer delicten. Dat is minder dan in 2013 (toen was het 24%) en ook minder dan in de andere steden (daar is het 23%)
“In de Veiligheidsmonitor van het Centraal Bureau voor de Statistiek is een aantal scores van Almere in 2014 positiever dan in 2013. De positieve trend die zichtbaar is in de Voortgangsrapportage Actieprogramma Veiligheid van de gemeente Almere manifesteert zich ook in de Landelijke Veiligheidsmonitor”, meldt de gemeente Almere.
Driewerf hoera dus voor de gemeente Almere.”
Maar,
ik houd van rekenen.
Dus de Zakjapanner er maar eens bij genomen.
Per 1 maart 2015 woonden er 197.190 mensen in Almere.
1% daarvan is 1971,90 inwoners
Laten we er van uitgaan dat het aantal slachtoffers nog steeds 18% is.
18% van het aantal inwoners is 18 x 1971,90 = 35.638 inwoners.
Ruim vijfendertigduizend Almeerders waren in 2014 slachtoffer van een of meerdere delicten.
Dat betekent dat er per dag ruim 97 Almeerders slachtoffer worden van een delict.
Vorige week waren dat er dus 697.
De gemeente spreekt in haar bericht van ‘positieve cijfers voor Almere.’
Mwah.…
Burgemeester
Iedereen kan solliciteren naar het burgemeesterschap van Almere.
Heren, bij dezen!
Almeerders mochten zich met de profielschets van de nieuwe burgemeester bemoeien.
2600 deden dat.
De gemeente heeft deze enquête geanalyseerd en openbaar gemaakt.
Wat willen de Almeerders van hun nieuwe burgervader?
Op 1 kwam te staan: de burgemeester moet zich hard maken voor de veiligheid. Daarna kwamen verbinder, werkgelegenheid, jeugd, sociale woningen en de Floriade als belangrijkste items voor de nieuwe man op de lijst.
De Floriade?
Jawel. Bij nadere analyse blijkt dat 50% van de respondenten die de Floriade noemden daar een negatieve lading aan gaf.
Dus de nieuwe burgemeester zal de stekker uit de Floriade gaan trekken.
Dunkt mij.
Volgens de Almeerders hoeft de burgemeester overigens niet veel met sport en cultuur op te hebben. Dit item staat pas op de 11de plaats.
De profielschets voor de nieuwe burgemeester is online te lezen.
De laatste zin daarin is: “De burgemeester is bovenal mens.”
Het staat er echt.
“De burgemeester is bovenal mens.”
Het woord ‘bovenal’ impliceert dat er andere soorten als burgemeester zouden kunnen solliciteren.
Ik heb dit stukje doorgestuurd aan de Stichting Aap.…
Paaltje
Playing for Success heeft een première. De eerste groep kinderen gaat starten in de Schouwburg aan de Esplanade. De kinderen worden met limousines bij school opgehaald en daarna voor de Schouwburg afgeleverd. Rode loper, lakeien, vuurkorven, Omroep Flevoland, alle kranten, tachtig man genodigden, de wethouder Frits Huis en mensen uit het land zijn bij de première aanwezig.
Maar… om met de limousines de Schouwburg te bereiken moet er een parkeerpaaltje bij de Esplanade naar beneden.
Parkeerbeheer Almere gebeld.
“Wij willen graag het paaltje even naar beneden voor de limousines.”
“Dat gaat zomaar niet”, klinkt het bars aan de lijn.
De parkeermeneer gaat er eens goed voor zitten.
“U dient om de parkeerpaal te laten zakken in te leveren:
– een ID kopie van de aanvrager
– Schouwburg moet inleveren een uittreksel KvK , niet ouder dan 3 maanden
– De limo’s moeten per nummerbord doorgegeven worden
– De chauffeurs van de limo’s moeten inleveren een kopie legitimatie bewijs
– Per limo kost het naar beneden gaan van het paaltje 10,80 euro”
“We willen even de kinderen naar de première brengen”, stamel ik. “Het gaat om hen. Er moet een paaltje naar beneden.”
De parkeerbeheerder geeft geen krimp.
Eerst de papierwinkel.
Het ontbreekt er nog maar aan dat iedereen gefouilleerd moet worden voordat het paaltje naar beneden kan.
…
