Ik wandel op vrijdagmiddag rond half drie over het Stadhuisplein. Fiets aan de hand.
Het is gezellig druk.
Bij de oversteekplaats van de busbaan passeert een bus van rechts.
Links van mij staat een bus bij de halte.
Ik steek over.
Als ik halverwege de busbaan ben, trekt de bus wild op.
Luid toeterend gaat hij na 10 meter in de remmen.
En komt op 20 centimeter van me tot stilstand.
Ik schrik me de rolberoerte.
“Luilebol”, schreeuw ik hartkloppend tegen de buschauffeur.
Hij doet zijn raam open en kijkt me aan alsof ik een volle vuilnisbak ben.
Dat kan ik gelukkig ook heel goed.
We kennen de verhalen van bussen die vaak door rood rijden op de busbaan.
Tenminste bij mijn huis in Parkwijk zie ik dat bijna dagelijks.
Maar dat ze nu al inrijden op voetgangers is nieuw voor mij.
De chauffeur gebaart wild naar me uit het raampje.
Ik denk dat ik hem wel kan hebben, maar wandel mopperend weg.
“Dit lijkt op de mentaliteit van Amsterdamse taxichauffeurs”, brom ik voor me uit.
Waarschuwing…
Als er vrijdags om half drie een bus met nummer 9124 bij het Stadhuisplein rijdt…. ren voor je leven!
