Het zit helemaal fout in Almere Poort.
In Amerika worden nu standbeelden van Columbus onthoofd of omvergetrokken. Actievoerders daar zeggen dat de ontdekkingsreiziger (1451-1506) daar verantwoordelijk is voor de genocide en uitbuiting van inheemse volkeren.
En Almere hebben we in Poort doodleuk het Columbuskwartier.
En de Columbusschool.
De Amerikanen hebben we nog niet gehoord over deze wijk in Poort.
Anders zijn de rapen gaar.
In het Columbuskwartier hebben we ook de Henry Hudsonstraat.
Henry Hudson voer voor de VOC.
Oei.
En dan het Vasco da Gamapad.
Vasco roofde er in Afrika ook lustig op los.
Dan hebben we in Poort nog de Amerigo Vespucciweg.
Amerigo droeg ook zijn steentje bij aan de koloniën in de west.
Het is omstreden, maar er wordt gezegd dat Amerika naar hem vernoemd is.
In Poort zullen dus een aantal straatnamen moeten verdwijnen omdat ze vernoemd zijn naar omstreden ontdekkingsreizigers.
De naam ‘ Amerika’…. afschaffen.
En, het paard van Sinterklaas is vernoemd naar Amerigo Vespucci.
Daar kan dat paard niets aan doen, maar toch…
En zo belanden we bij Zwarte Piet.
Die kon er ook niets aan doen.…
Tag: Almere
Fout
Discriminatie
“We stonden vorige week op een camping vol bejaarden. Man o man. Allemaal klagen, barbecueën en oeverloos inhoudsloos ouwehoeren voor hun veel te dure caravans.”
“Pardon. Bejaarden? Dat is discriminatie op leeftijd.”
“Ja bejaarden. Wat moet ik dan zeggen? Oudjes?”
“Nee, nee, dat is ook leeftijdsdiscriminatie.”
“Dus 65-plussers mag ook niet?
“Absoluut verboden.”
“AOW’ers dan? O nee, laat maar, die trekken van Drees. Da’s een linkse hobby.”
“Inderdaad, zo mag je ze zeker niet noemen.”
“Wacht… het waren pensionado’s.”
“Tjonge jonge jonge, dat zijn boomers die de klimaatcrisis en de milieuverontreiniging hebben veroorzaakt. Dat de wereld een klerezooi is, is hun schuld.”
“Tandeloze ouwe knarren dan, of mag dat ook niet? Grapje.”
“Wat dacht je zelf…”
“Senioren dan. Dat klinkt met respect.”
“Sorry, sorry, dat staat tegenover junioren, en is dus hokjesdenken.”
“Ik weet het, ik weet het…wacht…er stonden allemaal grijsaards op de camping.”
“Toe nou, da’s discriminatie op kleur. Grijs is het nieuwe zwart.”
“Nu speel je al de racismekaart uit. Kan ik dan helemaal niks meer zeggen?”
“Tja, je moet je gewoon wat neutraler uiten.”
“Weet je wat, je kan voor mij de boom in. Het waren gewoon allemaal ouwe lullen op die camping.”…
Bewapend
Op de Almeerse middelbare school waar ik al in jaren ’80 werkte, ging de conrector elk half jaar naar de politie.
Met een doos vol in beslag genomen steek- en slagwapens.
Ook in die tijd namen de leerlingen dat soort zaken mee naar school.
Het was op een gegeven moment zo erg dat ik mijn klassen pas het lokaal binnenliet nadat ik op de gang alle tassen had leeggeschud om de messen, werpsterren en dartpijlen te verzamelen.
Dat leverde leuke reacties op.
Bijvoorbeeld van een vader die op hoge poten het stiletto van zijn zoon kwam terugeisen en daarbij doodleuk eerst de conciërge bedreigde en daarna aanviel.
De conciërge won.
Een keer nam ik in de klas twee bottenbrekers in beslag, twee dikke stokken verbonden met korte ketting.
Aanleiding voor mij om een geschiedenisles te geven over het wapen dat in vroege Chinese tijd oorspronkelijk als dorsvlegel werd gebuikt, maar al snel ontdekt werd als effectief wapen om botten te breken.
Na de les verdween het wapentuig in mijn la en daarna in de schoolkluis in de wapendoos.
We leven veertig jaar later.
Er is niets veranderd.
De Almeerse jeugd loopt nog steeds zwaarbewapend over straat.
Maar nu mag het niet meer van de burgemeester.…
Imago
“Het is toch wat, het is toch wat”, mompelt mijn vrouw Jessica.
Ze kijkt vanuit de dertiende verdieping in onze flat richting het Weerwater.
Vragend kijk ik haar aan.
“Die Floriade”, zegt ze, “daar zit geen Almeerder op te wachten.”
“De raadsleden van de coalitiepartijen en 60 ondernemers wel”, zeg ik.
“ Hoezo 60”, vraagt Jessica.
“Die hebben een brief aan de raad geschreven dat ze groot fan zijn van de Floriade.”
“ Ze zijn niet goed bij hun hoofd.”
“Er komen wel 2,2 miljoen bezoekers”, werp ik tegen, “goed voor de stad. Die ondernemers lopen helemaal binnen.”
“ Weet jij wat een kaartje gaat kosten, ik denk wel 50 euro”, bromt mijn vrouw. “Als wij met de kinderen en kleinkinderen gaan, zijn we al meer dan 200 euro kwijt. Dat gaan we dus niet doen.”
“Dat is wel veel geld”, vind ik ook.
“Voor dat geld ga ik liever naar de Efteling”, zegt Jessica, “dat is veel leuker dan een tentoonstelling van tuinbouwers.”
“Ze hopen toch dat heel veel Nederlanders naar de Floriade komen”, werp ik op,” dat is ook goed voor het imago van Almere.”
“Die Nederlanders komen helemaal niet voor de Floriade naar Almere”, zegt Jessica, “die komen hierheen voor de Primark.”…
Hacken
Mijn computer ligt onder vuur.
De scanner geeft sinds 10 mei een groot aantal inbraakpogingen op mijn pc aan.
Weliswaar verijdeld, maar het werd dus toch tijd voor een nascholing.
Ik volgde vorige week een online cursus Cyber Secuity bij de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ).
Die werd gegeven door professionele hackers.
Die ook werken voor de overheid.
Dat was dus leuk.
Ze lieten zien hoe snel ze bij iemand konden inbreken op de pc.
“Maar, dames en heren journalisten, dit is wel strafbaar, dus jullie mogen dat absoluut niet doen.”
En passant leerden ze me hoe ik mijn computer beter moest beveiligen.
Dat was een forse avond werk.
Nu is die datum van 10 mei opvallend.
Dat was de dag nadat ik het gelekte Floriaderapport publiceerde.
Is er iemand op zoek naar mijn contacten die hebben gelekt?
Tel daar hetvolgende bij op.
Een gemeenteraadslid appte me: ‘zullen we even bellen?’
Altijd.
“Ik wil iets met je bespreken, maar niet via WhatsApp, want ik heb de indruk dat dat niet veilig is.”
Pardon.
Een raadslid dat zich op WhatsApp niet veilig voelt?
Welke Big Brother is er in Almere actief?…
Circus
De gemeenteraad lijkt inmiddels verworden tot een politiek circus met de Floriade als een evenwichtskunstenaar die zich wild zwaaiend met de armen, op het slappe koord staande probeert te houden.
Oei, hij keert om.
De evenwichtskunstenaar weet hoog in de circustent nog net het platformpje aan het einde van het touw te bereiken.
In een circus mag de act best een keer mislukken.
Hij zwaait naar het publiek en trekt een gezicht alsof de flop bij de act hoort.
Dit gaan we nog een keer doen mensen, maar nu goed.
Weer gaat hij het koord op.
Het lijkt goed te gaan, maar opnieuw zwaait hij vervaarlijk heen en weer.
Het publiek lacht.
De evenwichtskunstenaar lijkt wel een clown.
Derde poging.
Maar nu heeft hij angst in de ogen.
Faalangst.
“Het gaat hem lukken, het gaat hem lukken”, fluistert de circusdirecteur die op de hoek van de tribune zit.
Maar nee hoor, de artiest stort naar beneden
Het publiek kijkt ontzet toe, want er hangt geen vangnet.
Hulpdiensten zullen te laat komen.
Iedereen weet het, deze evenwichtskunstenaar gaat het loodje leggen.
Met een circusdirecteur die achter de coulissen uit het zicht verdwijnt.
En een faillissement van het circus als resultaat.
…
Gebedsoproep
De gebedsoproep bij de moskee bij de Staatsliedenwijk zorgde ervoor dat er afgelopen donderdagavond een zinderend debat in de gemeenteraad werd gevoerd. Alles werd erbij gehaald, de grondwet, het gelijkheidsbeginsel, de kerkklokken, de papklok, overstromingen, islamisering, overlast en dreigende onrust, de teloorgang van Nederland.
Zowel de coalitie als de oppositie waren messcherp verdeeld.
Wat we niet gewend zijn.
Tijd om vrijdag bij de moskee maar eens te luisteren.
Een handvol belangstellenden was aanwezig.
Ik mag hier natuurlijk niet zeggen dat het om moslims ging, want dan frame ik op huidskleur, uiterlijk en kleding.
Belangstellenden dus.
De gebedsoproep klonk zacht zingend uit een luidsprekertje.
In een taal die ik niet verstond.
Zong de voorganger nu een Arabische vorm van ‘“Voorwaarts en niet vergeten, wat maakt ons zo sterk in de strijd, bij hong’ren en bij eten, voorwaarts niet vergeten, de solidariteit’?
Of was het ‘Slaap kindje slaap, daar buiten loopt een schaap?’
Een vertaling werd niet rondgedeeld.
Wikipedia leerde mij later dat er ‘Allah is de grootste, er is geen God dan Allah’ uit de luispreker kwam.
Ik zou zeggen, wil je iedereen bereiken, zendt het dan tweetalig uit.
Met algehele solidariteit had het dus weinig te maken.…
Lekken
Oei.
Heisa op het stadhuis.
De krant bracht de cijfers naar buiten over de financiële tekorten die dreigen voor Almere.
De cijfers waren door de wethouder gemeld tijdens een geheim fractievoorzittersoverleg.
Nu de gemeente alle luiken heeft dicht gegooid, sijpelt het nieuws natuurlijk toch door de kieren naar buiten.
En dat publiceren we. Als er twee bronnen hard zijn.
Tot grote woede van raadsleden en gemeente.
Mijn telefoon en app ontploften zowat met hen aan de lijn.
Iedereen wilde weten wie er naar mij gelekt had.
Barbertje moest hangen.
De druk werd behoorlijk op me opgevoerd.
“Ja, maar het is voor ons heel belangrijk als we weten wie er lekt.”
“Je loopt de fractievoorzitters voor de voeten.”
“Degene die gelekt heeft, kan een boete krijgen en gevangenisstraf. En jij schrijft het op. Dus jij bent ook schuldig.”
Mijn standaardantwoord is in dit soort situaties altijd:
“Ik neem mijn bronnen mee mijn graf in.”
Daarna proberen ze me nogmaals tot een antwoord te verleiden.
“Maar tegen mij kan je het toch wel zeggen…”
Nee dus.
Waarna ik het gesprek beëindig met:
“Op mijn grafsteen komt te staan: ‘Hier ligt Robert in de grond, ook daar houdt hij zijn mond’.”…
Coronafietsen
“We gaan elke dag fietsen”, verordonneert mijn vrouw Jessica. “Hier zijn de fietsroutes in Almere. Kies er maar een uit.”
Ze overhandigt me twee boekjes met routes die ze bij de VVV heeft gehaald.
Knooppuntroutes.
“Ik kies voor de ‘vogelvluchtroute’ richting de Oostvaardersplassen.
Al na het tweede knooppunt 60 gaat het mis. We kunnen met geen mogelijkheid nummer 62 vinden.
Wel 63.
Via een enorme omweg vinden we nummer 72.
We rijden enthousiast de Oostvaardersplassen in via de Kotterbosweg.
Een prachtig gebied.
Maar het Jan van den Boschpad linksaf is afgesloten. Dus we fietsen vrolijk verder richting knooppunt 6.
Na een flink aantal kilometers stoppen we vertwijfeld. Kunnen we nog wel ergens linksaf naar de dijk voor de terugweg.
“Als je doorfietst kom je in Lelystad”, zegt een wielrenner die ik staande houd, “jullie zijn al halverwege en er zijn geen afslagen meer.”
Terug is dus het devies.
Bleek dat we de hele route met forse wind mee hadden gefietst.
Na drie kwartier mopperend stoempen tegen de wind in komen we weer bij de flat aan.
Jessica stort amechtig op de bank neer.
“Me benen”, roept ze uit.
Ik duik de koelkast in voor een biertje.
“Morgen weer?, vraag ik haar.
Dat bleek de verkeerde vraag.…
Vrouwendag
‘Internationale vrouwendag 2020 in het teken van vrijheid’, kopt een persbericht, ‘vier op zondag 8 maart Internationale Vrouwendag Almere met ons mee. Dit jaar is het thema van de dag ‘Vrijheid’; iets wat nog steeds niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
Kijk, dat klinkt strijdbaar.
Vrouwen op de barricade.
‘In Nederland, tot op de dag van vandaag, is nog een lange weg te gaan op gebied van gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Op sociaal gebied, zoals de zorg voor kinderen, op economisch gebied (loonkloven) en op politiek gebied: er zijn nog altijd meer mannen aan de macht’, ageren de dames verder in het bericht.
Hoe wordt die strijd nu in Almere gevoerd?
Ik bekijk het programma van de vrouwendag 2020.
‘Een Bollywood dansgroep, de zakenvrouw van het jaar 2019, diverse leuke (gratis) activiteiten en boeiende workshops waaronder Zumba, handmassage, origami vouwen, handlezen, make-up advies en nog veel meer.’
Dat is nog eens vechten voor gelijke rechten: Zumba, handmassage, origami vouwen, handlezen en make-up advies.
Waar is de tijd van Dolle Mina, Baas in eigen Buik en de suffragettes die burgerlijk ongehoorzaam streden voor eigen en gelijke rechten?
Waar is de tijd van het radicaal feministische maandblad Opzij?
Het feminisme is verworden tot in vrijheid ‘zumba, handmassage, origami vouwen, handlezen, make-up advies en nog veel meer.’…
