“Voor de kabelbaan op de Floriade moet een schadevergoeding worden betaald”, zei de Floriadedirecteur.
Dit bleek niet waar.
“Die Floriadedirecteur vertelde dus leugens”, zei Jesse Luijendijk van de Partij voor de Dieren in de gemeenteraad.
Oei.
Dat woord ‘leugens’ mocht hij niet gebruiken van de voorzitter van de gemeenteraad.
Als iemand niet de waarheid vertelt, dan is dat dus blijkbaar geen leugen.
Sterker nog, de Floriadewethouder vond het ook geen leugen. Die vond de uitspraken van de Floriadedirecteur ‘onhandig’.
Het woord ‘leugen’ is dus nu taboe in de gemeenteraad.
Sterker nog, de raadsleden van de oppositie moeten van de voorzitter op hun woorden gaan letten. Niet alles mag meer gezegd worden in de raad.
Dat neigt naar censuur van de raadsleden.
Belemmering van vrije meningsuiting.
En dit mag ik waarschijnlijk ook niet meer zeggen.
Maar als iemand het hier niet mee eens is, ben ik gelukkig ‘onhandig’.
We komen overal mee weg.
De hamvraag blijft natuurlijk ‘wat mag een raadslid nu nog wel of niet zeggen?’
Die moet zijn woorden op een goudschaaltje gaan wegen.
Waardoor raadsvergaderingen uiteindelijk pure fictie worden.…
Tag: Almere
Censuur
Professional
Mariam belt me, een 17-jarige eindexamen-scholiere van een Almeerse middelbare school. Ze maakt een profielwerkstuk over journalistiek. Of ze me mag interviewen.
Dat mag.
Mariam wil ook alles weten over de veiligheid van journalisten.
“Wanneer bent u wel eens bang in Almere?”
Ik vertel dat het wel voorkomt dat ik na bedreigingen toch even over mijn schouder kijk als ik thuis de deur uitloop. Dat er laatst iemand aan de deur was die mij in mijn hoedanigheid als journalist wilde spreken. En dat mijn vrouw Jessica hem afwimpelde.
Nadat de man mij gebeld had, ben ik op bezoek bij de man geweest om hem te leren kennen. Dat is veiliger dan met een onbestemd gevoel rond te blijven lopen.
Na wat algemene vragen komt Mariam op de veiligheid terug.
“Hoe reageert u als iemand u agressief benadert?
Kijk, zo ga je als journalist te werk.
Ik voel dat ik mijn gevoelens prijs geef.
Drie kwartier later bied ik haar een stageplaats aan als ze naar de school voor journalistiek gaat.
Maar, helaas, ik weet nu al dat dit meisje in de landelijke media gaat werken.
Ik ben vaak geïnterviewd door collega’s.
Maar nog nooit zo goed als nu.
De jeugd heeft de toekomst.
En dat is deze keer geen cliché.
Luisteren kan via deze link:
…
Koekenbakker
“ Wat is dat voor een koekenbakker?’, vraagt mijn vrouw Jessica als we de uitzending van Pointer van de KRO/NCRV over de Floriade bekijken.
De koekenbakker is Jan Hoek, de Floriadewethouder van GroenLinks.
“We hebben de Floriade misschien wat onderschat”, zegt de koekenbakker als antwoord op de vraag van de verslaggever of de Floriade mislukt is.
“Ja ja, onderschat. Als Ajax zijn tegenstander onderschat vliegen de goals Onana om de oren en gaat Ajax de bietenbrug op. Als een koekenbakker zegt ‘onderschat’ dan bedoelt hij dat de boel gesjeesd is ”, smaalt Jessica.
Als echte Jordanese Almeerse weet zij de oplossing wel.
“Gooi dat rare Floriade-evenement maar in de prullenbak, bouw een peperduur wijkje voor de rijken en maak van dat bomengedoe maar een leuk parkje. Dan levert het misschien nog wat geld op.”
Met dat bomengedoe bedoelt ze het Arboretum.
“Op GroenLinks ga ik dus niet meer stemmen”, gaat mijn vrouw verder, “ ik heb er nu al spijt van de vorige keer.”
Ik gooi wat olie op het vuur: “De grote meerderheid van de gemeenteraad is een enorm fan van de Floriade. Die raadsleden vinden het fantastisch. Ze dansen de polonaise.”
Het woord dat mijn vrouw daarna gebruikte voor die raadsleden is niet publicabel.…
Moe
“Ik ben wel klaar met al die coronaprogramma’s op tv”, zei mijn vrouw Jessica.
“En ik hoef van jou ook niet meer de aantallen besmettingen te weten”, toen ik de dagkoersen voorlas vanaf teletekst.
Jessica was duidelijk coronamoe.
Toen was daar de bestorming van het Capitool in Washington.
De hele avond zaten we aan de buis gekluisterd.
“Dat zijn die complotdenkers en coronagekkies die daar huishouden”, bromde ik na een paar uur.
“Ga jij maar in je kamertje zitten”, verordonneerde Jessica, “ik kan het woord corona niet meer horen.”
Achter mijn computer logde ik in op CNN, bekeek de live-uitzending en volgde de nieuws-updates die om de paar minuten binnen vielen.
Toen bekroop mij ook wel enige angst.
We hebben dat soort lui natuurlijk ook in Nederland. Boeren die het provinciehuis binnenvallen met een tractor, wappies die parlementsleden hinderen en uitschelden voor ‘kinderverkrachter’. Baudet die twittert dat Trump president van het hele westen moet worden.
En dan heb je de coronagoeroe Willem Engel die op tv waarschuwt voor een burgeroorlog in ons land.
Ik deed mijn computer uit en ging weer naar de huiskamer.
Ook moe.
De TV stond uit. Jessica deed een spelletje op haar tablet.
Mij restte slechts de drank.…
Bommen
Ieder Oud en nieuw toasten mijn vrouw Jessica en ik altijd voor het raam op onze dertiende verdieping in Parkwijk.
Gratis vuurwerkshow, te zien van Almere tot in Amsterdam en Lelystad.
Onze kleinkinderen staan dan met de neuzen gedrukt tegen de ramen.
Ze schreeuwen het altijd uit van verbazing.
Nu hebben we een vuurwerkverbod.
Wordt dat een saai Oud en nieuw?
De voortekenen voorspellen van niet.
Elke avond horen we in de wijken zwaar vuurwerk.
En toen voor de vakantie de middelbare school om de hoek uitging, was het elke dag bal met bommen.
Als iets verboden wordt, gooit de Nederlander de kont in de krib.
‘Ik bepaal zelf wel wat ik doe, en niet de hoge heren in strak kostuum.’
Dat vind ik wel weer leuk.
Ik heb ook niets met kostuums.
Maar overigens wel weer iets met mantelpakjes.
Maar dat doet er niet toe, want de heren hebben het in de politiek voor het zeggen.
Terug naar het vuurwerk.
Dat zal ook dit jaar weer spectaculair zijn.
Het is dat ik geen zolder heb, maar anders had ik daar vast nog wel wat leuke bommen van vorig jaar bewaard.
Zoals zo veel Almeerders.
Een knallend 2021 gewenst.…
Schilderen
“Schilder je een beetje netjes”, vraagt mijn vrouw Jessica.
In mijn ouwe kleren, werp ik mij op de deuren in de gang. Die worden satijnzacht wit.
“Niet teveel morsen”, roept Jessica nog.
Ik besluit me te gedragen als Miep Kraak.
Kranten op de vloer, een doekje om spetters op te ruimen, met tape is alles afgeplakt waar geen verf mag komen.
De deuren worden prachtig.
Geen druipers, alles in de Flexa.
Ik laat Jessica mijn meesterwerken bewonderen.
Een donderwolk kijkt rond.
Overal verf op de houten vloer ondanks de kranten, mijn nieuwe pantoffels zijn popart geworden (oei, vergeten uit te trekken), de houten Ikea-kruk (ooit mooi beschilderd door de kleinkinderen) zit onder de witte voetstappen, het niet afgedekte antieke kastje (dat ik nooit zou kunnen raken) zit vol spatten, en met mijn handen heb ik de deur naar de woonkamer open gedaan.
En het ergste… met mijn natte verfbroek ben ik op de nagelnieuwe bank koffie gaan drinken.
“Had Karel Appel weer een van zijn woede-aanvallen”, vraagt Jessica rood aanlopend.
“Het heeft nog niet echt goed gedekt”, stamel ik, “het moet nog een keer.”
Dat hoefde dus niet meer.
“Ik doe het zelf wel.”…
Moedeloos
“Corona is een verzinsel.”
“Corona bestaat niet.”
“Corona is in scene gezet door de regering.”
“Alle foto’s met coronapatiënten zijn gefotoshopt.”
“Rutte is een pedofiel, weet jij dat niet eens”, zei in Den Haag een betoger van Viruswaanzin tegen een NOS-verslaggever.
In wat voor land leef ik?
Mondkapjes zie ik te weinig in de winkels in Stad.
Eenrichtingsverkeer in de winkelstraten, daar hoeven we ons niet aan te houden.
Moedeloos word ik ervan.
Op Facebook zeg ik dat ik me verbaas over de plek van een frietkraam pal voor het Flevoziekenhuis.
Om vervolgens met de grond gelijk gemaakt te worden.
Kom niet aan onze vette hap.
Ik verbaas me alleen maar.
Dat mag dus niet meer.
Meteen je kop deraf.
Moedeloos word ik ervan.
Ik zou wel willen emigreren naar een zonnig, zuidelijk, bikinirijk eiland.
Maar al die buitenlanden zijn oranje of rood.
Terwijl dat dus allemaal gelul blijkt te zijn.
Dan maar geloven in de Here Jezus.
Die van Staphorst.
Want daar mag alles nog.
Liefst met 600 man tegelijk.
Funda leert me dat daar maar 67 woningen te koop staan.
Logisch, niemand wil daar weg.
Er is daar geen corona.
…
Griepje
Tumult bij de Albert Heijn.
“Wat zeik je nou, vuile brulaap. Corona is gewoon een griepje. Daar gaat niemand dood aan.”
Aan het woord is een man, kaal en twee meter hoog en breed.
Hij wil naar binnen zonder karretje.
En dat mag niet van de dienstdoende Albert Heijnmedewerker.
Die is lichtbruin, jong en iel. Bijna spichtig.
Maar hij wijkt niet van zijn post.
De vergelijking met ‘brulaap’ doet hem niet verblikken of verblozen.
Kaal en twee meter hoog en breed komt er niet langs ook al staat die dreigend op 20 centimeter voor hem.
De medewerker biedt zelfs de man een nagelnieuw muntje voor een karretje aan.
Maar dat is paarlen voor de zwijnen.
Letterlijk.
Er hangt duidelijk een handgemeen in de lucht.
Ik twijfel of ik me er tegenaan moet bemoeien.
De klappen zullen dan waarschijnlijk voor mij zijn.
Kaal en twee meter hoog en breed kiest uiteindelijk schreeuwend eieren voor zijn geld en beent naar de winkelwagentjes.
“Hij heeft wel gelijk”, zegt een vrouw tegen niemand in het bijzonder, “Corona stelt niets voor.”
Zelden ben ik verbijsterd.
Maar nu wel.
Ik houd van Almere.
Maar af en toe waan ik me in een open inrichting.…
Coronajeugd
Tientallen jongeren klitten bij elkaar bij het Lumièrestrandje bij filmwijk. Ze hangen over elkaar heen, stoeien.
Maar wel de dag nadat Rutte het land een waarschuwing gaf over de toenemende coronabesmettingen.
‘Houd 1,5 meter afstand, en dat geldt zeker voor de jongeren’, meldde de premier.
“Het interesseert ze helemaal niks”, moppert mijn vrouw Jessica als we tussen de groepen doorfietsen die rond het bruggetje hangen.
“De jeugd kijkt geen tv”, zeg ik, “en al helemaal niet naar de minister-president. Ze weet van niets.”
“Maar hun ouders kunnen hun zoons en dochters toch wel waarschuwen”, zegt Jessica.
“Die ouders interesseert het ook niets”, zeg ik, “corona bestaat niet voor hen.”
“Totdat ze het zelf krijgen”, zegt Jessica, “besmet door hun kinderen.”
Hoofdschuddend zet Jessica de pedalen er in.
“Weet je”, roept ze, “die jongeren klagen maar over de ouderen. Dat die hoge pensioenen hebben, dat de jeugd daardoor langer moet doorwerken.”
“Kan ik me iets bij voorstellen”, zeg ik.
“Als die jongeren zo doorgaan, worden ze allemaal ziek. Wie weet worden ze daar helemaal niet zo oud mee”, roept Jessica, “we kennen de lange-termijn-effecten van Corona nog niet.”
“Aha”, roep ik, “dat betekent dat ons pensioen over een paar jaar misschien wel omhoog kan.”…
Afkomst
De gemeente houdt op haar website de achtergronden bij van haar inwoners. Zo is per wijk te zien hoeveel niet-westerse migranten er wonen, hoeveel Marokkanen, hoeveel Turken, Surinamers, Antillianen en Arubanen.
De prangende vraag is: waarom houdt de gemeente dit openbaar bij?
Waarom moet ik weten dat 32 procent van de bewoners in Stad niet-westers is?
En in Poort 42 procent.
In Almere Hout 10 procent.
Waarom is het relevant dat 4 procent van Buiten Marokkaans is?
En in Hout 1 procent.
Waarom, waarom, waarom?
Voor een bepaald deel van de bevolking zal dit misschien relevant zijn.
Om te kijken waar ze het beste kunnen wonen.
Ik weet het niet.
Veel relevanter lijkt het mij hoeveel Brabanders er in de Almeerse wijken zijn.
Want naast die lui wil je natuurlijk niet gaan wonen als je geen corona wilt krijgen.
Rotterdammers is ook zo’n volk.
Daar wil je niet naast wonen, vooral als Feijenoord gescoord heeft.
Op dat dronkenmansgelal zit je niet op te wachten.
Relevant lijkt mij veel meer om bij te houden in welke wijk de meeste slanke blondines met lange benen wonen.
Een Zweedse nationaliteit is dan een pre.
Dat is pas relevant cijfermateriaal.…
