Zaag

In het Luierpark in Almere Buiten werden stuitende vernielingen aangericht. Hoe zou zoiets toch kunnen gebeuren? Lees mijn column maar eens.
_______________________________

“Effe kijken in de gereedschapskist van mijn vader of daar een zaag in zit.””
De jongens uit de Stripheldenbuurt stommelen de schuur in.
“Tadaaaa, een zaag.”
Tommy houdt het gereedschap triomfantelijk boven zijn hoofd.
“Wat ga je zagen, joh”, vraagt Kevin.
Tommy wikkelt de zaag in een lap.
“Kom mee”, grijnst hij.
Ze wandelen door de Stripheldenbuurt, langs de TBS-kliniek.
“Linksaf”, zegt Tommy, om zich heen kijkend. “Mooi, niemand.”
Ze lopen het Luierpark in. Het park waar herinneringsbomen staan. Onder meer voor doodgeboren kindjes.
“Kijk, die kerstboom man”, fluistert Tommy. Hij wijst op een boom vol met spulletjes. “Die gaat om.”
Tommy zet de zaag er in. “Vet man.”
“Het is een herinneringsboom voor een dooie”, ziet Kevin op het bordje naast de boom.
“Boeien”, grinnikt Tommy.
Met een krak valt de boom in het gras.
“Niemand te zien”, zegt Tommy. “Wegwezen.”
Al rennend trapt hij nog een hek in elkaar.
Zo zal het ongeveer gegaan zijn met de vernielingen in het Luierpark.
Nu de ouders uit de Stripheldenbuurt dit gelezen hebben, zullen ze ongetwijfeld met hun zoons in gesprek gaan.
En de gereedschapskist in de schuur controleren.
Daar ligt het bewijsmateriaal.…

BBC

Ik was nog niet koud terug van vakantie of een journaliste van de BBC belde me.
Ze wilde een radioprogramma maken over Almere.
Of ik wat over Almere wilde vertellen.
Dat leek me leuk en ik vertelde er maar niet bij dat mijn Engels slechter is dan van Rutte.
Beroerd dus.
“Ben effe een half uurtje weg”, zei ik tegen mijn vrouw Jessica, “interviewtje met de BBC.”
“Met jouw Engels?”, proestte ze.
Bij het station van Poort stond Alice klaar met haar opname-apparatuur.
Ik vertelde honderduit over de ontwikkeling van Poort, van Almere: over fietspaden, vrije busbanen, het tekort aan sociale huurwoningen, noem maar op. We wandelden al pratend rond.
“It’s amazing”, zei Alice.
Ze vond alles van Almere ‘amazing’.
Zelfs de fietsnietjes.
En al het groen.
“This city is an example for de UK.”
Toen we in Oosterwold waren had ze er zelfs geen woorden voor.
Ogen op steeltjes.
Totdat ik vertelde dat de riolering van Oosterwold de stad een slordige 65 miljoen kost.
“It failed”, concludeerde ze.
Maar verder vond ze onze stad een wonder.
Wat was mijn les van deze uren durende rondleiding?
In Almere vinden we alles maar gewoon, omdat we het gewend zijn. We zien het bijzondere niet meer.
It’s amazing.…

Vakantieleed 2

We staan met de oude, ronkende, rokende camper op de stadscamping van de Duitse stad Trier.
De oude keizersstad ligt op loopafstand.
Ik verheug me op de Bratwurst mit Sauerkraut und drei Bier vom Fass.
’s Middags na de aankomst op de camping drinken we al vast in met het bier van de Aldi. We nemen voor dit doel altijd een paar trays mee in het bagagecompartiment van de camper.
Net als een mud aardappelen die mijn vrouw Jessica altijd inkoopt.
De camping is rustig.
Totdat er drie auto’s de camping opdraaien.
De uitlaten maken een herrie alsof we op de Nürburgring zitten, het racecircuit van Duitsland.
Twaalf jongeren met petjes stappen schreeuwend uit.
“Nee he”, kreunt mijn vrouw Jessica.
Vier tentjes worden opgezet op nog geen 15 meter van onze camper.
Een boombox wordt op tafel gezet en horen en zien vergaat.
Even later vertrekken ze met de auto.
Om een uur later terug te keren met 8 kratten bier.
De boombox gaat weer aan.
“Dat wordt vannacht niet slapen”, zegt Jessica.
Zwijgend beginnen de we de camper weer in te laden.…

Maaien

Ik wil het nog een keer over het maaibeleid hebben.
Er wordt minder gemaaid in Almere.
Dat is het speeltje van de Partij voor de Dieren.
Ik houd van de uitzonderingen.
Vrijwel elke zaterdag – jawel -in het weekend – komt er een maaimachine z’n werk doen op de grasvelden rondom Helen Parkhurst.
Ik kan er me wat bij voostellen, de leerlingen zitten graag in het zonnetje in het gras.
De maaiert liet wel keurig een strookje bij de rotonde vrij voor tal van bloemen en kruiden.
Maar…
Op vrijdag kwam de gemeente in de buurt maaien.
Handenwrijvend stond de maaimeneer eens rond te kijken.
Die zag dat kruidenveldje.
En ja hoor, dat ging er als eerste aan.
En meteen het grasveld rond Helen Parkhurst maar meegenomen.
Zaterdag, de volgende dag, hoor ik weer een maaimachine.
Die maaide doodleuk nog een keer het grasveld rond de school.
Zo kort, dat het zand opstoof.
Nu staan er achter de school een paar bijenkasten.
Ik heb altijd geleerd dat bijen bloemetjes nodig hebben.
Maar ik zal het wel fout hebben.
Achter dit maaibeleid zit vast een biodiverse, ecologische gedachte.…

Censuur

“Voor de kabelbaan op de Floriade moet een schadevergoeding worden betaald”, zei de Floriadedirecteur.
Dit bleek niet waar.
“Die Floriadedirecteur vertelde dus leugens”, zei Jesse Luijendijk van de Partij voor de Dieren in de gemeenteraad.
Oei.
Dat woord ‘leugens’ mocht hij niet gebruiken van de voorzitter van de gemeenteraad.
Als iemand niet de waarheid vertelt, dan is dat dus blijkbaar geen leugen.
Sterker nog, de Floriadewethouder vond het ook geen leugen. Die vond de uitspraken van de Floriadedirecteur ‘onhandig’.
Het woord ‘leugen’ is dus nu taboe in de gemeenteraad.
Sterker nog, de raadsleden van de oppositie moeten van de voorzitter op hun woorden gaan letten. Niet alles mag meer gezegd worden in de raad.
Dat neigt naar censuur van de raadsleden.
Belemmering van vrije meningsuiting.
En dit mag ik waarschijnlijk ook niet meer zeggen.
Maar als iemand het hier niet mee eens is, ben ik gelukkig ‘onhandig’.
We komen overal mee weg.
De hamvraag blijft natuurlijk ‘wat mag een raadslid nu nog wel of niet zeggen?’
Die moet zijn woorden op een goudschaaltje gaan wegen.
Waardoor raadsvergaderingen uiteindelijk pure fictie worden.…

Koekenbakker

“ Wat is dat voor een koekenbakker?’, vraagt mijn vrouw Jessica als we de uitzending van Pointer van de KRO/NCRV over de Floriade bekijken.
De koekenbakker is Jan Hoek, de Floriadewethouder van GroenLinks.
“We hebben de Floriade misschien wat onderschat”, zegt de koekenbakker als antwoord op de vraag van de verslaggever of de Floriade mislukt is.
“Ja ja, onderschat. Als Ajax zijn tegenstander onderschat vliegen de goals Onana om de oren en gaat Ajax de bietenbrug op. Als een koekenbakker zegt ‘onderschat’ dan bedoelt hij dat de boel gesjeesd is ”, smaalt Jessica.
Als echte Jordanese Almeerse weet zij de oplossing wel.
“Gooi dat rare Floriade-evenement maar in de prullenbak, bouw een peperduur wijkje voor de rijken en maak van dat bomengedoe maar een leuk parkje. Dan levert het misschien nog wat geld op.”
Met dat bomengedoe bedoelt ze het Arboretum.
“Op GroenLinks ga ik dus niet meer stemmen”, gaat mijn vrouw verder, “ ik heb er nu al spijt van de vorige keer.”
Ik gooi wat olie op het vuur: “De grote meerderheid van de gemeenteraad is een enorm fan van de Floriade. Die raadsleden vinden het fantastisch. Ze dansen de polonaise.”
Het woord dat mijn vrouw daarna gebruikte voor die raadsleden is niet publicabel.…

Moe

“Ik ben wel klaar met al die coronaprogramma’s op tv”, zei mijn vrouw Jessica.
“En ik hoef van jou ook niet meer de aantallen besmettingen te weten”, toen ik de dagkoersen voorlas vanaf teletekst.
Jessica was duidelijk coronamoe.
Toen was daar de bestorming van het Capitool in Washington.
De hele avond zaten we aan de buis gekluisterd.
“Dat zijn die complotdenkers en coronagekkies die daar huishouden”, bromde ik na een paar uur.
“Ga jij maar in je kamertje zitten”, verordonneerde Jessica, “ik kan het woord corona niet meer horen.”
Achter mijn computer logde ik in op CNN, bekeek de live-uitzending en volgde de nieuws-updates die om de paar minuten binnen vielen.
Toen bekroop mij ook wel enige angst.
We hebben dat soort lui natuurlijk ook in Nederland. Boeren die het provinciehuis binnenvallen met een tractor, wappies die parlementsleden hinderen en uitschelden voor ‘kinderverkrachter’. Baudet die  twittert dat Trump president van het hele westen moet worden.
En dan heb je de coronagoeroe Willem Engel die op tv waarschuwt voor een burgeroorlog in ons land.
Ik deed mijn computer uit en ging weer naar de huiskamer.
Ook moe.
De TV stond uit. Jessica deed een spelletje op haar tablet.
Mij restte slechts de drank.…

Moedeloos

“Corona is een verzinsel.”
“Corona bestaat niet.”
“Corona is in scene gezet door de regering.”
“Alle foto’s met coronapatiënten zijn gefotoshopt.”
“Rutte is een pedofiel, weet jij dat niet eens”, zei in Den Haag een betoger van Viruswaanzin tegen een NOS-verslaggever.
In wat voor land leef ik?
Mondkapjes zie ik te weinig in de winkels in Stad.
Eenrichtingsverkeer in de winkelstraten, daar hoeven we ons niet aan te houden.
Moedeloos word ik ervan.
Op Facebook zeg ik dat ik me verbaas over de plek van een frietkraam pal voor het Flevoziekenhuis.
Om vervolgens met de grond gelijk gemaakt te worden.
Kom niet aan onze vette hap.
Ik verbaas me alleen maar.
Dat mag dus niet meer.
Meteen je kop deraf.
Moedeloos word ik ervan.
Ik zou wel willen emigreren naar een zonnig, zuidelijk, bikinirijk eiland.
Maar al die buitenlanden zijn oranje of rood.
Terwijl dat dus allemaal gelul blijkt te zijn.
Dan maar geloven in de Here Jezus.
Die van Staphorst.
Want daar mag alles nog.
Liefst met 600 man tegelijk.
Funda leert me dat daar maar 67 woningen te koop staan.
Logisch, niemand wil daar weg.
Er is daar geen corona.

Griepje

Tumult bij de Albert Heijn.
“Wat zeik je nou, vuile brulaap. Corona is gewoon een griepje. Daar gaat niemand dood aan.”
Aan het woord is een man, kaal en twee meter hoog en breed.
Hij wil naar binnen zonder karretje.
En dat mag niet van de dienstdoende Albert Heijnmedewerker.
Die is lichtbruin, jong en iel. Bijna spichtig.
Maar hij wijkt niet van zijn post.
De vergelijking met ‘brulaap’ doet hem niet verblikken of verblozen.
Kaal en twee meter hoog en breed komt er niet langs ook al staat die dreigend op 20 centimeter voor hem.
De medewerker biedt zelfs de man een nagelnieuw muntje voor een karretje aan.
Maar dat is paarlen voor de zwijnen.
Letterlijk.
Er hangt duidelijk een handgemeen in de lucht.
Ik twijfel of ik me er tegenaan moet bemoeien.
De klappen zullen dan waarschijnlijk voor mij zijn.
Kaal en twee meter hoog en breed kiest uiteindelijk schreeuwend eieren voor zijn geld en beent naar de winkelwagentjes.
“Hij heeft wel gelijk”, zegt een vrouw tegen niemand in het bijzonder, “Corona stelt niets voor.”
Zelden ben ik verbijsterd.
Maar nu wel.
Ik houd van Almere.
Maar af en toe waan ik me in een open inrichting.…

Afkomst

De gemeente houdt op haar website de achtergronden bij van haar inwoners. Zo is per wijk te zien hoeveel niet-westerse migranten er wonen, hoeveel Marokkanen, hoeveel Turken, Surinamers, Antillianen en Arubanen.
De prangende vraag is: waarom houdt de gemeente dit openbaar bij?
Waarom moet ik weten dat 32 procent van de bewoners in Stad niet-westers is?
En in Poort 42 procent.
In Almere Hout 10 procent.
Waarom is het relevant dat 4 procent van Buiten Marokkaans is?
En in Hout 1 procent.
Waarom, waarom, waarom?
Voor een bepaald deel van de bevolking zal dit misschien relevant zijn.
Om te kijken waar ze het beste kunnen wonen.
Ik weet het niet.
Veel relevanter lijkt het mij hoeveel Brabanders er in de Almeerse wijken zijn.
Want naast die lui wil je natuurlijk niet gaan wonen als je geen corona wilt krijgen.
Rotterdammers is ook zo’n volk.
Daar wil je niet naast wonen, vooral als Feijenoord gescoord heeft.
Op dat dronkenmansgelal zit je niet op te wachten.
Relevant lijkt mij veel meer om bij te houden in welke wijk de meeste slanke blondines met lange benen wonen.
Een Zweedse nationaliteit is dan een pre.
Dat is pas relevant cijfermateriaal.…

Visit Us On TwitterVisit Us On FacebookVisit Us On LinkedinCheck Our FeedVisit Us On Youtube