Hoe komt een artikel tot stand?
“Covid-patiënt ergert zich aan ontkenners: ‘egoïsten zijn het’.” Met deze kop publiceerde Almere DEZE WEEK 19 oktober een artikel waarin coronapatiënt Ed Blind zijn verontwaardiging uit over mensen die corona ontkennen.
De woensdag daarop ontving de redactie diverse brieven van corona-ontkenners die het verhaal van Ed Blind in twijfel trokken.
Aanhangers van Viruswaarheid (voorheen viruswaanzin).
Wat doe je daarmee als redactie? Toen we het artikel van Ed Blind plaatsten hadden we op de redactie al de discussie ‘moeten we nu ook ontkenners aan het woord laten?’
Wij kenden ze niet.
Ze dienden zichzelf aan.
Het is de taak – ook van een lokale krant – beide kanten van een verhaal aan het woord te laten. Zouden we dat in dit geval niet doen… dan nemen we in feite een standpunt in.
Dus ik toog naar de briefschrijfster die in corona een wereldcomplot ziet om de democratie om zeep te helpen. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig naar haar verhaal.
De briefschrijfster bleek een welbespraakte, gesoigneerde dame (in de letterlijke zin van het woord) te zijn.
Ze was stomverbaasd dat ik langs kwam: “Journalisten luisteren nooit naar ons.”
Ik heb haar verhaal sec opgeschreven in een vraag-antwoordinterview, daarbij mijn eigen mening, standpunt of duiding achterwege latend.
Zoals altijd stuurde ik het interview ter lezing aan haar op.
Er kwam snel akkoord.
Er zijn lezers die het mij en de krant kwalijk nemen dat we haar aan het woord lieten. “Dit zaait onrust”, werd onder meer gezegd.
Ik vind dat de lezers zelf moeten en kunnen bepalen wat ze van de mening van die mevrouw van Viruswaarheid (voorheen Viruswaanzin) vinden.
De mening van die mevrouw niet publiceren gaat mij daarom te ver. Hoe controversieel die mening ook is.