Op de Veluwedreef sla ik rechtsaf, de Parkwijklaan op.
Om bij de eerste rotonde voor de school Helen Parkhurst weer rechtsaf te slaan richting onze flat.
Beetje link daar, omdat fietsers echt van alle kanten kunnen komen.
Ik stop voor het fietspad, zie geen fietsers, brommers en brommobielen.
Kortom… gas!
Om vervolgens gierend in de remmen te moeten hangen.
Over het fietspad van rechts komt een blauwe BMW aan gescheurd die duidelijk de omleiding van de Cinemadreef negeert en deze sluiproute over het fietspad – zoals vele anderen overigens – gebruikt.
Ook de BMW remt heftig.
We staan op enkele centimeters van elkaar.
Oude Skoda versus patserige BMW.
De bestuurder gebaart heftig, wijst op zijn voorhoofd en toont zijn middelvinger.
“Je rijdt op een fietspad, klojo”, schreeuw ik door mijn geopende raam.
“Ik kom van rechts en heb dus voorrang”, brult de man. “Opzouten jij.”
“Gevaarlijke gek, je rijdt op het fietspad”, schreeuw ik terug.
Een handgemeen dreigt, dus ik rijd achteruit en laat de op het fietspad rijdende plurk voor gaan.
Thuis zoek ik op internet op hoe het zit.
Heeft de plurk echt voorrang ondanks dat hij op het fietspad rijdt?
Ik kom er niet achter.
Maar wel, dat hij eigenlijk goed was voor honderdveertig euro boete.
Naschrift
Een minuut na het schrijven van deze column gebeurde het weer… auto op fietspad.
Een fietser wijkt uit naar het voetpad en een voetganger sprak hem nog aan.
