“Kijk nou eens hoe leuk mijn mini-me er uit ziet in haar kerstjurkje”, kirt een moedertje op mijn facebook.
Ik zie een foto van een klein meisje in een engelenjurkje, de mini-me (spreek uit op z’n Engels: minie-mie, kleine ik).
En daarachter het moedertje in een te kort kerstjurkje.
In een pose alsof ze een fotomodel is.
De ene voet schuin voor de andere. Buik in.
De post gaat dus eigenlijk over het moedertje.
Kijk mij eens jong en levenslustig zijn.
Hoe kunnen dit soort kinderen weerbaar worden in de echte wereld, vraag ik me af.
Kleine meisjes worden tegenwoordig verkleed als prinsesjes en engeltjes. Kroontje in het haar, soms zelfs met tule vleugeltjes.
Look-a-likes uit de film Frozen.
Met hun dito mama’s.
De moedertjes van 2016 zitten in een identiteitscrisis.
Op laarsjes: trippel, trippel.
Op High heals: klik, klak.
Kijk mij eens aantrekkelijk zijn.
Nee, dan de vrouwen in mijn sportschool.
Killerbabes, kabels in de nek. Welvende deltaspieren.
Drie keer per week body pumpen.
Powerlady’s.
Die voeden zeker weten hun kinderen op tot weerbare meiden.
Hun dochters komen niet te leven in een sprookjeswereld.
