Er zijn mensen die een beslissende invloed hebben op je leven.
Bij mij was dat Douwe de Vries, de oud-rector van OSG De Meergronden in Haven.
Ik was daar lang leerkracht Nederlands.
De laatste tijd ging het niet goed met Douwe. Uiteindelijk overleed hij 23 december.
Toen ik het bericht van zijn overlijden kreeg, zakte ik in mijn bureaustoel weg.
In tranen.
Voor Douwe kwamen eerst de leerlingen, dan een hele tijd niets en daarna de rest nog lang niet. Hij haalde met zijn team 1001 ongebruikelijke kunsten uit om leerlingen kostte wat het kost op school te houden en een diploma te laten halen.
Met succes.
Een van die leerlingen schreef op haar Facebook:
“Deze man zorgde dat ik mijn middelbare school afmaakte toen ik op wilde geven.
Deze man zat altijd klaar met thee als ik weer eens de klas uit was gestuurd en me bij hem moest melden in plaats van in 017a (het uitstuurlokaal).
Deze man was zo trots als een vader toen ik mijn mavo c diploma haalde.
Deze man geloofde in mij toen niemand zelfs ik niet in mij geloofde.
Ik ben blij dat ik hem jaren later nog eens ben gaan opzoeken en hem voor dit alles kon bedanken.
Dag meneer De Vries. Rust in vrede, ik zal u nooit vergeten.”
En weer welden mijn tranen.
Columns
In tranen
Persvrijheid
Ooit moesten we als redactie de politie inschakelen na een ernstige bedreiging aan ons adres.
Waarbij zelfs mijn vrouw Jessica het moest ontgelden.
Gelukkig kon de politie de bedreiger snel opsporen en in zijn hok terugdrijven.
Wappies wilden mij hier vlak bij de flat in elkaar slaan in de coronatijd.
Omdat ik geen wappiejournalist was.
We hebben hier bij onze flat ook wel een boze meneer aan de deur gehad die verhaal kwam halen over wat ik schreef.
Maar die trof niet mij, maar Jessica.
En die weet wel van wanten.
Met de staart tussen de benen vertrok hij.
Maar toch…
Even melding van gemaakt bij de politie.
Dreigen met een rechtszaak gebeurde vorige week nog aan de telefoon.
Blèrend en foeterend.
We hebben een uitstekende advocate. Dus daar maakten we ons geen zorgen om.
Niks meer van gehoord trouwens.
Laatst nog belde iemand op die precies wist waar ik woonde.
Dus ja, ik kijk altijd even over mijn schouder als ik de deur uitga.
En nu wil het CDA Almere dat de media niet ‘zomaar’ meer gemeentelijke documenten opvraagt.
Dat is weer een andere dreiging.
Dat raakt de persvrijheid.
Kluft
“Wat is het waardeloos om van Stad naar Haven te fietsen”, klaagt mijn vrouw Jessica.
Ze is een enthousiast fietsster in Almere.
Elektrisch weliswaar.
En zonder helm.
“Maar ik fiets nooit sneller dan 15 kilometer”, is daarbij haar argument.
Daar waar ik overigens makkelijk de 35 haal.
Zij het flink opgevoerd.
“Die kluft bij het Oor is een verschrikking”, zegt Jessica, “bij deze wind tegen kwam ik zelfs in z’n highstand bijna niet omhoog. Vroeger was het veel beter met dat tunneltje bij de sauna onder de A6 door.”
“Dat was inderdaad wel een veel fietsvriendelijker route”, zeg ik, “maar ja toen kwam de Floriade, en dus die kluft van jou.”
“Er was een oude man die op weg naar het Oor halverwege van zijn fiets af moest omdat hij het niet redde”, zegt Jessica, “en er was een moeder met twee kinderen op de fiets die die hele kluft lopend omhoog moest. Als je wind tegen hebt, is het daar erger dan de Ardennen.”
Daar fietsten we wel eens echte bergetappes als vakantiefietsers.
“Maar jij hebt het gehaald?”, vraag ik.
“Net aan”, zegt ze. “En de ambtenaar die deze kluft bedacht heeft, zit echt nooit op de fiets. Dat moet een automobilist zijn.”…
Vlaggen
In de raadszaal staat een borstbeeld van de koning en aan de muur hangt het logo van de gemeente.
En nu komen daar nog eens de vlag van Nederland en de vlag van Almere waarschijnlijk bij.
Dit om onze eenheid te benadrukken.
Welke eenheid?
Als er iets gepolariseerd is, is het wel de gemeenteraad van onze stad.
Eenmansfractie DENK diende de motie voor plaatsing van de vlaggen in.
In 2017 had de PVV exact dezelfde motie ingediend.
Het is dus het betere jatwerk van DENK.
En in 2017 stemde de fractievoorzitter van DENK, Hassan Buyatui, toen nog raadslid van de PvdA, tegen die vlaggenmotie, aldus de PVV.
Alleen maar omdat die motie destijds van de PVV was.
En alles wat de PVV wil, daar is dat raadslid tegen.
En nu… alles voor de bühne, hop, dezelfde vlaggenmotie indienen.
Had ik het woord ‘jatten’ al gebruikt?
Forum voor Democratie gaat de motie van DENK mede-ondertekenen.
De PVV gaat voor de motie van DENK stemmen.
Dat toont dan wel meer een rechte rug van die partijen.
Ik denk even aan de boeren op het Malieveld in Den Haag.
Forum steunde daar de Nederlandse vlaggen met verve.
Maar die moeten dan wel ondersteboven hangen.…
Parkeren
Ik vind dat ik een goed parkeerder ben.
Tot afgelopen vrijdag.
Toen reed ik bij het inparkeren zomaar een buitenspiegel van een naast mij geparkeerde auto eraf.
Krak!
En een hartgrondige vloek.
Ik zette mijn auto recht en stapte met een opschrijfboekje in de hand uit om een briefje met mijn gegevens achter de ruitenwisser te doen.
“Blijven staan jij!”, schreeuwde een man heftig gebarend naar me.
Hij keek me aan alsof ik een vuilnisbak was.
“Ik maak al een briefje”, probeer ik hem gerust te stellen.
“Dat is je geraden, want anders ben je van mij”, dreigt hij.
Een vriendelijke dame komt aangewandeld.
De eigenaresse van de auto.
“Fijn dat je bent blijven staan”, zegt ze glimlachend.
“We gaan het regelen”, antwoord ik.
De volgende ochtend zit ik bij haar thuis om de papieren in te vullen.
Voor de zekerheid ben ik op de fiets gegaan.
Het werd een gezellig ochtendje bij haar thuis.
Alles hebben we geregeld.
Ik was best tevreden over mezelf.
En over die aardige mevrouw natuurlijk.
En die schreeuwerd?
Hij zat thuis vast meteen op Facebook.
Zo’n figuur was hij wel.
Gezond
“Vanavond eten we patat”, zegt mijn vrouw Jessica.
Het vet begint te snirsen.
Juichend springen onze vier kleinkinderen op.
“Hoera patat. Ik wil ook drie kroketten”
“En ik kipnuggets”
“Frikadellen”, roept de volgende.
Tevreden over zoveel enthousiasme zet Jessica de mayo, de curry en de ketchup op tafel.
En een schaaltje gesneden komkommer.
Maar dat sla ik altijd over.
Er zijn grenzen.
Donderdagavond vergaderde de gemeenteraad over gezond en duurzaam voedsel in de stad. Dit omdat er volgens de organiserende partij – welke zou dat zijn? – te veel fastfoodzaken in Almere zijn met voor het overgrote deel ongezond en dierlijk eten.
Niet uit te leggen aan mijn kleinkinderen.
En het maandelijkse feestje ga ik niet verstoren.
“Lekker bunkeren”, roept de oudste kleinzoon als hij een handvol patatjes naar binnen propt.
Na afloop is de tafel een grote vette kliederzooi.
Er is dus goed gegeten.
Daar hebben wij die fastfoodketens niet voor nodig.
Ik denk nog eens aan die Partij voor de Dieren.
Voor mij mogen ze alle fastfoodzaken per direct dichtgooien.
Maar van onze frituurpan blijven ze af.…
Energie
Wij doen thuis actief aan energiebesparing.
Voor negen uur ’s avonds gaat het licht niet meer aan.
De gordijnen gaan vroeg dicht om de warmte binnen te houden.
De verwarming gaat op 18 graden.
Ik liet ’s nachts altijd de stroom op de computer en printer in mijn kantoorkamertje aan staan.
Nu uit.
Mijn telefoon laad ik op de redactie op.
Thermo-ondergoed aanschaffen.
Warme truien kopen.
Waterbesparende douchekop en waterkraan.
Aluminiumfolie achter de radiatoren.
En ik heb een regenpak gekocht om altijd op de fiets te kunnen gaan.
Maar…
Als ik al die aankopen optel, vraag ik me wel af of die kosten opwegen tegen de besparing op de energiekosten.
Uiteindelijk kwamen we deze maand door al die uitgaven rood te staan.
“En ook worden de energierekeningen ook nog eens hoger”, foeter ik.
“We doen het ook voor het klimaat”, zegt mijn vrouw Jessica, “dat is ook wat waard.”
En toen ging ons centraal afzuigsysteem in de flat kapot.
Hop, 350 euro schade.
Ik denk dat wij een gevalletje voedselbank gaan worden.
Maar het klimaat is gered.…
Mensen
‘Het begrip menstruerende vrouwen’ mag niet meer van links in de gemeenteraad. Het moet zijn ‘menstruerende mensen’. Dit omdat er ook menstruerende vrouwen zijn die zich geen vrouw voelen.
Of zoiets.
‘Beste reizigers’, zegt de NS via de intercom in de trein.
Want ‘beste dames en heren’ mag niet meer.
Want er zijn mensen die zich geen dame of heer voelen.
Maar het overgrote deel van de Nederlanders voelt zich wel man of vrouw.
Die staan dus nu in de kou.
Een minieme minderheid bepaalt nu dat ‘man’ of ‘vrouw’ niet meer benoemd mag worden.
Ik kreeg laatst ruzie in de supermarkt met een voordringende – wat later bleek – een bakfietsmoeder te zijn.
“Mens, hou toch op. Achter aansluiten!”, snauwde ik haar tenslotte toe.
Waarbij ‘mens’ duidelijk een negatieve lading heeft en in dit geval alleen voor vrouwen geldt.
‘Mens, hou toch op´ tegen een man klinkt niet.
‘Eikel, achteraansluiten’, zou in dit geval passender zijn.
Ik heb een neef.
Maar misschien voelt hij zich wel vrouw.
Dan issie inene mijn nicht.
En ‘Jongens en meisjes’ dan?
Mag niet.
Mensjes!…
Boeren
Als de boeren verdwijnen, dan hebben we in Nederland niet meer te vreten.
Dat zeggen de boeren.
Dus er is stront aan de knikker.
Maar in de supermarkt zie ik allerhande agrarische producten die uit het buitenland komen.
De stickers op die verpakkingen zullen wel nep en fake zijn.
Net als al het nieuws in Nederland.
De boeren en andere wappies weten hoe alles echt zit, de rest van het land liegt.
Zo begrijp ik de boerenopstand tenminste.
En toch mogen we maar wat blij zijn met deze boerenoorlog.
“Als de boeren niet meer klagen, nadert het einde der dagen”, zei mijn oude, wijze oma vaak.
Dus volgens mij zit dat einde der tijden er nog lang niet in.
De boeren klagen niet alleen volop, ze zijn in opstand, breken de tent af, steken de boel in de hens en veroorzaken met hun mestvaalten ongelukken op de snelwegen.
Moest ik eens proberen.
Meteen op water en brood.
Zo ongelijk is Nederland. De boeren mogen alles afbreken, ik word al door handhaving van mijn fiets geplukt als ik over het Stadhuisplein fiets.
Als protest daartegen hang ik de omgekeerde Nederlandse vlag op z’n kop.
Dat zal ze leren.…
Floriade 2.0
Het nieuwe college heeft geen standpunt ingenomen over het nieuwe Kunstmuseum. Ze schuiven het de raad in de schoenen.
Da’s lekker makkelijk. Dan houden de nieuwe wethouders het nog effe uit.
Als er al niet in augustus opnieuw geld gevraagd wordt voor de Floriade.
Goed, er is op dit moment alvast 13 miljoen gereserveerd voor het nieuwe Kunstmuseum
Dat wordt dus de Floriade 2.0. want die begon met 10 miljoen.
En nu een beetje meer.
Welke Almeerder zit nu te wachten op het volgende financiële debacle.
Een Kunstmuseum is voor de elite. En die woont in Overgooi. Een minieme minderheid.
Gaan de Partij voor de Dieren en de SP stemmen vóór een Kunstmuseum?
Hoogst onwaarschijnlijk.
Ze gaan toch niet het script schrijven voor de val van hun college.
Nu moet ik zeggen dat bij het beleven van de immersieve kunst in de voorloper van het Kunstmuseum, het paviljoen M, op de Floriade, mijn mond open viel.
Wat een wereld ging er voor me open.
Een zaaltje met groene pilaren en een tekenfilm.
Immersief betekent ‘onderdompeling’.
Dus eigenlijk ‘kopje onder’ voor het nieuwe college.
Of geen Kunstmuseum.…
