Censuur

Geplaatst op 22 februari 2021 door Robert Mienstra

“Voor de kabelbaan op de Floriade moet een schadevergoeding worden betaald”, zei de Floriadedirecteur.
Dit bleek niet waar.
“Die Floriadedirecteur vertelde dus leugens”, zei Jesse Luijendijk van de Partij voor de Dieren in de gemeenteraad.
Oei.
Dat woord ‘leugens’ mocht hij niet gebruiken van de voorzitter van de gemeenteraad.
Als iemand niet de waarheid vertelt, dan is dat dus blijkbaar geen leugen.
Sterker nog, de Floriadewethouder vond het ook geen leugen. Die vond de uitspraken van de Floriadedirecteur ‘onhandig’.
Het woord ‘leugen’ is dus nu taboe in de gemeenteraad.
Sterker nog, de raadsleden van de oppositie moeten van de voorzitter op hun woorden gaan letten. Niet alles mag meer gezegd worden in de raad.
Dat neigt naar censuur van de raadsleden.
Belemmering van vrije meningsuiting.
En dit mag ik waarschijnlijk ook niet meer zeggen.
Maar als iemand het hier niet mee eens is, ben ik gelukkig ‘onhandig’.
We komen overal mee weg.
De hamvraag blijft natuurlijk ‘wat mag een raadslid nu nog wel of niet zeggen?’
Die moet zijn woorden op een goudschaaltje gaan wegen.
Waardoor raadsvergaderingen uiteindelijk pure fictie worden.

Geplaatst in Columns | Getagged , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Censuur

Professional

Geplaatst op 6 februari 2021 door Robert Mienstra

Mariam belt me, een 17-jarige eindexamen-scholiere van een Almeerse middelbare school. Ze maakt een profielwerkstuk over journalistiek. Of ze me mag interviewen.
Dat mag.
Mariam wil ook alles weten over de veiligheid van journalisten.
“Wanneer bent u wel eens bang in Almere?”
Ik vertel dat het wel voorkomt dat ik na bedreigingen toch even over mijn schouder kijk als ik thuis de deur uitloop. Dat er laatst iemand aan de deur was die mij in mijn hoedanigheid als journalist wilde spreken. En dat mijn vrouw Jessica hem afwimpelde.
Nadat de man mij gebeld had, ben ik op bezoek bij de man geweest om hem te leren kennen. Dat is veiliger dan met een onbestemd gevoel rond te blijven lopen.
Na wat algemene vragen komt Mariam op de veiligheid terug.
“Hoe reageert u als iemand u agressief benadert?
Kijk, zo ga je als journalist te werk.
Ik voel dat ik mijn gevoelens prijs geef.
Drie kwartier later bied ik haar een stageplaats aan als ze naar de school voor journalistiek gaat.
Maar, helaas, ik weet nu al dat dit meisje in de landelijke media gaat werken.
Ik ben vaak geïnterviewd door collega’s.
Maar nog nooit zo goed als nu.
De jeugd heeft de toekomst.
En dat is deze keer geen cliché.

Luisteren kan via deze link:

Geplaatst in Columns | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Professional

Koekenbakker

Geplaatst op 23 januari 2021 door Robert Mienstra

“ Wat is dat voor een koekenbakker?’, vraagt mijn vrouw Jessica als we de uitzending van Pointer van de KRO/NCRV over de Floriade bekijken.
De koekenbakker is Jan Hoek, de Floriadewethouder van GroenLinks.
“We hebben de Floriade misschien wat onderschat”, zegt de koekenbakker als antwoord op de vraag van de verslaggever of de Floriade mislukt is.
“Ja ja, onderschat. Als Ajax zijn tegenstander onderschat vliegen de goals Onana om de oren en gaat Ajax de bietenbrug op. Als een koekenbakker zegt ‘onderschat’ dan bedoelt hij dat de boel gesjeesd is ”, smaalt Jessica.
Als echte Jordanese Almeerse weet zij de oplossing wel.
“Gooi dat rare Floriade-evenement maar in de prullenbak, bouw een peperduur wijkje voor de rijken en maak van dat bomengedoe maar een leuk parkje. Dan levert het misschien nog wat geld op.”
Met dat bomengedoe bedoelt ze het Arboretum.
“Op GroenLinks ga ik dus niet meer stemmen”, gaat mijn vrouw verder, “ ik heb er nu al spijt van de vorige keer.”
Ik gooi wat olie op het vuur: “De grote meerderheid van de gemeenteraad is een enorm fan van de Floriade. Die raadsleden vinden het fantastisch. Ze dansen de polonaise.”
Het woord dat mijn vrouw daarna gebruikte voor die raadsleden is niet publicabel.

Geplaatst in Columns | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Koekenbakker

Moe

Geplaatst op 9 januari 2021 door Robert Mienstra

“Ik ben wel klaar met al die coronaprogramma’s op tv”, zei mijn vrouw Jessica.
“En ik hoef van jou ook niet meer de aantallen besmettingen te weten”, toen ik de dagkoersen voorlas vanaf teletekst.
Jessica was duidelijk coronamoe.
Toen was daar de bestorming van het Capitool in Washington.
De hele avond zaten we aan de buis gekluisterd.
“Dat zijn die complotdenkers en coronagekkies die daar huishouden”, bromde ik na een paar uur.
“Ga jij maar in je kamertje zitten”, verordonneerde Jessica, “ik kan het woord corona niet meer horen.”
Achter mijn computer logde ik in op CNN, bekeek de live-uitzending en volgde de nieuws-updates die om de paar minuten binnen vielen.
Toen bekroop mij ook wel enige angst.
We hebben dat soort lui natuurlijk ook in Nederland. Boeren die het provinciehuis binnenvallen met een tractor, wappies die parlementsleden hinderen en uitschelden voor ‘kinderverkrachter’. Baudet die  twittert dat Trump president van het hele westen moet worden.
En dan heb je de coronagoeroe Willem Engel die op tv waarschuwt voor een burgeroorlog in ons land.
Ik deed mijn computer uit en ging weer naar de huiskamer.
Ook moe.
De TV stond uit. Jessica deed een spelletje op haar tablet.
Mij restte slechts de drank.

Geplaatst in Columns | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Moe

Bommen

Geplaatst op 25 december 2020 door Robert Mienstra

Ieder Oud en nieuw toasten mijn vrouw Jessica en ik altijd voor het raam op onze dertiende verdieping in Parkwijk.
Gratis vuurwerkshow, te zien van Almere tot in Amsterdam en Lelystad.
Onze kleinkinderen staan dan met de neuzen gedrukt tegen de ramen.
Ze schreeuwen het altijd uit van verbazing.
Nu hebben we een vuurwerkverbod.
Wordt dat een saai Oud en nieuw?
De voortekenen voorspellen van niet.
Elke avond horen we in de wijken zwaar vuurwerk.
En toen voor de vakantie de middelbare school om de hoek uitging, was het elke dag bal met bommen.
Als iets verboden wordt, gooit de Nederlander de kont in de krib.
‘Ik bepaal zelf wel wat ik doe, en niet de hoge heren in strak kostuum.’
Dat vind ik wel weer leuk.
Ik heb ook niets met kostuums.
Maar overigens wel weer iets met mantelpakjes.
Maar dat doet er niet toe, want de heren hebben het in de politiek voor het zeggen.
Terug naar het vuurwerk.
Dat zal ook dit jaar weer spectaculair zijn.
Het is dat ik geen zolder heb, maar anders had ik daar vast nog wel wat leuke bommen van vorig jaar bewaard.
Zoals zo veel Almeerders.
Een knallend 2021 gewenst.

Geplaatst in Columns | Getagged , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Bommen

Museum

Geplaatst op 12 december 2020 door Robert Mienstra

Almere krijgt een kunstmuseum.
Dat moet internationaal, geweldig, uniek, excentriek en de enige in zijn soort zijn.
En er komt crossmediale kunst.
Dat is iets met installaties en videobeelden. En ICT.
Dat is kunst waar je heel veel uitleg bij nodig hebt.
Om het te snappen.
Het wordt een museum dat ‘lokaal relevant’ is volgens de kwartiermaakster.
Ik denk dat ze bedoelt dat de Almeerders er naar toe zullen gaan.
Dat gaat natuurlijk niet gebeuren.
En het zal wel een giga gebouw worden zoals KAF.
Zo’n blokkendoos waar de Almeerders apetrots op zijn.
Almeerders willen geen kouwe-drukte-kunst, maar dat de vuilnis opgeruimd wordt.
Dat brengt mij bij het Jopie Huismanmuseum in Workum.
Jopie was een schilderende lompenkoopman.
Zijn museum zit in drie oude gebouwtjes aan de dorpsstraat.
En jawel, bij Jopie Huisman had ik niet heel veel uitleg nodig.
Geen zelfs.
Gewoon een paar oude schoenen op het doek.
Minutieus nageschilderd.
Dan zeg ik: mooi geschilderd, die schoenen.
Ik stel voor het Jopie Huismanmuseum naar Almere te halen.
De Almeerders willen geen poespas en gekkigheid en wel snappen wat er in het museum staat.
En ja, Jopie staat wél garant voor miljoenen bezoekers.

Geplaatst in Columns | Reacties uitgeschakeld voor Museum

Wit-zwart

Geplaatst op 29 november 2020 door Robert Mienstra

“Allemaal gekkigheid”, mopperde mijn vrouw Jessica afgelopen zondag.
Ze wees op de balkons aan de overkant waar al twee kerstbomen met lichtjes staan.
Een arrenslee van lampjes er tussenin.
“Sinterklaas is nog niet eens geweest”, ging Jessica verder, “de kerstboom mag pas na 5 december opgetuigd worden.”
“Hier ga jij religieus de fout in”, zei ik. “Vandaag is de Advent begonnen. En dat betekent dat we ons voorbereiden op Kerst. Dus die mensen doen het goed met hun versiering.”
“Worden we inene rooms-katholiek”, smaalt mijn vrouw.
Toch heeft Jessica wel een beetje gelijk, moet ik toegeven. Sinterklaas begint meestal al in augustus met de discussies over Zwarte Piet, de Paaseitjes zien we al in februari in de winkels, want er moet verdiend worden. Maar… de voorbereiding op Kerstmis begint gewoon op de vierde zondag voor Kerst.
En dat was dus afgelopen zondag.
Ik verheug me al op de Kerstman.
Een witte oude man.
Een mooi doelwit voor de actiegroep Kick Out Zwarte Piet.
Waarom is de Kerstman wit?
Die zou toch ook gewoon zwart moeten kunnen zijn?
Daar ben ik het mee eens.
Zwarte Piet juist niet zwart en de Kerstman juist wel zwart.
Dat is pas diversiteit.

Geplaatst in Columns | Reacties uitgeschakeld voor Wit-zwart

Schilderen

Geplaatst op 15 november 2020 door Robert Mienstra

“Schilder je een beetje netjes”, vraagt mijn vrouw Jessica.
In mijn ouwe kleren, werp ik mij op de deuren in de gang. Die worden satijnzacht wit.
“Niet teveel morsen”, roept Jessica nog.
Ik besluit me te gedragen als Miep Kraak.
Kranten op de vloer, een doekje om spetters op te ruimen, met tape is alles afgeplakt waar geen verf mag komen.
De deuren worden prachtig.
Geen druipers, alles in de Flexa.
Ik laat Jessica mijn meesterwerken bewonderen.
Een donderwolk kijkt rond.
Overal verf op de houten vloer ondanks de kranten, mijn nieuwe pantoffels zijn popart geworden (oei, vergeten uit te trekken), de houten Ikea-kruk (ooit mooi beschilderd door de kleinkinderen) zit onder de witte voetstappen, het niet afgedekte antieke kastje (dat ik nooit zou kunnen raken) zit vol spatten, en met mijn handen heb ik de deur naar de woonkamer open gedaan.
En het ergste… met mijn natte verfbroek ben ik op de nagelnieuwe bank koffie gaan drinken.
“Had Karel Appel weer een van zijn woede-aanvallen”, vraagt Jessica rood aanlopend.
“Het heeft nog niet echt goed gedekt”, stamel ik, “het moet nog een keer.”
Dat hoefde dus niet meer.
“Ik doe het zelf wel.”

Geplaatst in Columns | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Schilderen

Erger

Geplaatst op 2 november 2020 door Robert Mienstra

Er is in Frankrijk een leraar onthoofd om dat hij spotprenten liet zien en besprak in de klas.
Onthoofd.
Een bizar beeld.
Donderdag sprak de gemeenteraad een motie van de PVV waarin opgeroepen werd uitdrukkelijk aandacht te besteden aan het gevaar van radicale islam voor de vrijheden van vrouwen, homoseksuelen en zij die niet de islam aanhangen.
Een motie indienen is gewoon een democratisch recht.
Raadslid Hassan Buyatui van de Islamitische partij NIDA zei in de vergadering dat het indienen van deze motie ‘nog veel erger is dan wat in Frankrijk is gebeurd.’
Een democratisch recht erger dan het hoofd van een leraar er afhakken omdat die tekeningen liet zien?
Deze uitspraak van Buyatui is een diskwalificatie van de politiek en de democratie.
Sterker nog.
Het is erger.
Na de raadsvergadering noemde Buyatui de indiener van de motie – Toon van Dijk van de PVV – op twitter ‘een fascist’.
Oei.
Een democratisch ingediende motie erger noemen dan de onthoofding van een leraar?
Toon van Dijk ‘een fascist’ noemen?
Op de site van NIDA staat: ‘NIDA staat voor de oproep, stem van een nieuwe generatie met superdivers DNA en Islamitische inspiratie.
Daar komt dus dat ondemocratische vandaan.
Wie is hier nu het zwarthemd?

Geplaatst in Columns | Reacties uitgeschakeld voor Erger

Moedeloos

Geplaatst op 16 oktober 2020 door Robert Mienstra

“Corona is een verzinsel.”
“Corona bestaat niet.”
“Corona is in scene gezet door de regering.”
“Alle foto’s met coronapatiënten zijn gefotoshopt.”
“Rutte is een pedofiel, weet jij dat niet eens”, zei in Den Haag een betoger van Viruswaanzin tegen een NOS-verslaggever.
In wat voor land leef ik?
Mondkapjes zie ik te weinig in de winkels in Stad.
Eenrichtingsverkeer in de winkelstraten, daar hoeven we ons niet aan te houden.
Moedeloos word ik ervan.
Op Facebook zeg ik dat ik me verbaas over de plek van een frietkraam pal voor het Flevoziekenhuis.
Om vervolgens met de grond gelijk gemaakt te worden.
Kom niet aan onze vette hap.
Ik verbaas me alleen maar.
Dat mag dus niet meer.
Meteen je kop deraf.
Moedeloos word ik ervan.
Ik zou wel willen emigreren naar een zonnig, zuidelijk, bikinirijk eiland.
Maar al die buitenlanden zijn oranje of rood.
Terwijl dat dus allemaal gelul blijkt te zijn.
Dan maar geloven in de Here Jezus.
Die van Staphorst.
Want daar mag alles nog.
Liefst met 600 man tegelijk.
Funda leert me dat daar maar 67 woningen te koop staan.
Logisch, niemand wil daar weg.
Er is daar geen corona.

Geplaatst in Columns | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Moedeloos