Mijn vrouw Jessica heeft geen sociale media, geen facebook, twitter, Linkedin of Instagram.
Maar ze volgt het wel.
Via mijn facebookaccount.
Afgelopen weekend was het weer raak.
“Het is toch niet te geloven wat een zeikerds er op facebook zitten”, moppert Jessica als ze mijn facebook doorneemt.
“Dank je”, zucht ik.
“Ja jij ook”, grijnst ze. “Al die mensen die op facebook reageren zijn niet goed bij hun hoofd.”
“Kijk hier nou, de gemeente gaat bezuinigen en iedereen weet het beter. En waar ik helemaal het schijt van krijg als ze er nog eens bijzetten ‘het kan in Almere’”, schudt Jessica haar hoofd.
Zwijgend kijk ik haar aan.
“Niks is goed aan Almere”, bromt ze. “Almere bestaat alleen maar uit klagers en betweters. En zeikerds. Oh, kijk, hier is iemand die jou verwijt dat je een elitaire oude witte man bent.”
“Dat is wel de eerste keer dat iemand mij aanrekent dat ik wit ben”, stuif ik op, “kan ik er wat aan doen dat ik uit een roemrucht Fries geslacht stam?
Jessica denkt even na.
“Een elitaire oude witte man”, herhaalt ze langzaam. “Nou dat is wel het eerste op facebook waarvan ik vind dat het klopt.”
