“Er komt geen Nederlandse vlag in de raadzaal”, zeg ik tegen mijn vrouw Jessica. “De meerderheid van de raad wil dat niet.”
“Wat is er mis met de Nederlandse vlag?”, wil ze weten.
“Met die vlag is niks mis”, zeg ik, “alle raadsleden houden er zielsveel van, ze willen zich er dood voor vechten.”
“Maar waarom willen ze die vlag dan niet?”, vraagt Jessica, “dat snap ik niet.”
“Ze willen die vlag niet omdat het voorstel om hem op te hangen van de PVV kwam”, leg ik uit.
“Nou snap ik er helemaal niks meer van”, roept mijn vrouw.
“Een aantal partijen vindt de oproep van de PVV om de vlag op te hangen nationalistisch”, zeg ik. “De vlag ophangen verdeelt de samenleving, zeggen ze.”
“En wel iedereen het volkslied zingen bij het Nederlands elftal, met de hand op het hart”, zegt Jessica. “Dat is toch ook nationalisme ten top?”
“De SP zei dat we geen vlag nodig hebben om ons Nederlander te voelen”, gooi ik olie op het vuur.
“Dan wil die partij vast wel de Ajax-vlag in de raadzaal”, zegt Jessica. “Da’s een rooie vlag.”
“Kansloos”, zeg ik, “dat wil D66 niet, want haar fractievoorzitter Jan Lems is voor Feyenoord.”
“De Nederlandse vlag is dus gewoon ordinaire partijpolitiek”, concludeert Jessica.
