Met haar handen op de rug staat mijn vrouw Jessica te mijmeren voor het raam bij ons op de dertiende verdieping in Parkwijk.
Ze tuurt naar de Westertoren. De toren, in Amsterdam de parel van de Jordaan genoemd.Jessica is er vlakbij geboren.
Als ik zeg dat de Westertoren feitelijk niet in de Jordaan ligt, is dat tegen het zere been.
Binnenkort is het mijmeren over de toren verleden tijd.
De Voetnoot gaat plat, er komt een onderwijsgebouw van Windesheim voor in de plaats.
Daarnaast komt een torenflat, de HighNote, op de parkeerplaats tegenover het politiebureau.
Weg uitzicht op de Jordaan.
Jessica wil genoegdoening.
Op internet vindt ze dat er sprake is van planschade.
Planschade ontstaat als een huis minder waard wordt door een bestemmingsplan.
Het uitzicht op de Westertoren draagt substantieel bij aan de waarde van onze flat, vindt Jessica.
“Met schadevergoeding heb je je uitzicht niet terug”, zeg ik.
“ In ieder geval wel genoegdoening”, vindt Jessica.
“ Misschien moet je vragen om participatie bij de gemeente”, stel ik voor.
“Ik lees in jouw krantje dat die participatie altijd mislukt”, zegt Jessica, “geef mij dat geld van die planschade dan maar.”
Planschade? Misschien toch wel een ideetje voor de inbreidingen in onze stad.
