We lijken er in Almere weer een hoofdpijndossier bij te hebben: de Floriade. De gemeenteraad is er nog niet uit over die bloemetjesmarkt van 2022. De boel ligt onder vuur.
Topambtenaren schijnen ziek te zijn, de gemeente heeft nog steeds geen overeenstemming bereikt met Camping Waterhout, Haddock en Atlantis over de overname van grond en gebouwen.
Flos – waar het woord Floriade van afgeleid is – betekent ‘bloem.’ Over het algemeen iets waar je vrolijk van wordt.
Het megalomane bloemenperk dat in het Weerwater moet verrijzen, veroorzaakt het tegendeel.
Willem Kloos dichtte ooit:
“Ik ween om bloemen in de knop gebroken
En vóór den uchtend van haar bloei vergaan”
Hij was dus een beetje visionair voor al die grote Icedome-achtige projecten in Almere.
Tja, die Floriade.
Het lijkt een beetje het Almeerse syndroom van de ‘te grote broek’ te worden.
In de laatste strofe van Kloos staat:
“Maar eer ’t zijn vaakrige oogjes gans ontsluit,
Is het weer donker, en slechts droevig vloeit
Door ’t sluimerend geblaarte een zwakke klacht.”
Een leerling van mij zei ooit over dit gedicht:
“Wat vroegtijdig beëindigd wordt, blijft voor altijd een belofte, die niet zal niet worden waargemaakt. Maar die zal ook geen ellende nalaten door misstappen.”
Politici zouden wat vaker poëzie moeten lezen.
