Op de Almeerse middelbare school waar ik al in jaren ’80 werkte, ging de conrector elk half jaar naar de politie.
Met een doos vol in beslag genomen steek- en slagwapens.
Ook in die tijd namen de leerlingen dat soort zaken mee naar school.
Het was op een gegeven moment zo erg dat ik mijn klassen pas het lokaal binnenliet nadat ik op de gang alle tassen had leeggeschud om de messen, werpsterren en dartpijlen te verzamelen.
Dat leverde leuke reacties op.
Bijvoorbeeld van een vader die op hoge poten het stiletto van zijn zoon kwam terugeisen en daarbij doodleuk eerst de conciërge bedreigde en daarna aanviel.
De conciërge won.
Een keer nam ik in de klas twee bottenbrekers in beslag, twee dikke stokken verbonden met korte ketting.
Aanleiding voor mij om een geschiedenisles te geven over het wapen dat in vroege Chinese tijd oorspronkelijk als dorsvlegel werd gebuikt, maar al snel ontdekt werd als effectief wapen om botten te breken.
Na de les verdween het wapentuig in mijn la en daarna in de schoolkluis in de wapendoos.
We leven veertig jaar later.
Er is niets veranderd.
De Almeerse jeugd loopt nog steeds zwaarbewapend over straat.
Maar nu mag het niet meer van de burgemeester.
