“Alstublieft, consumptiemuntjes”, zegt het meisje bij de ingang van KAF als ik op weg ben naar de Floriadebijeenkomst in de Middenzaal.
‘Mooi, na afloop gratis bier’, denk ik vergenoegd.
Bij de slotwoorden van de opperstalmeester spoed ik mij al naar de bar.
Maar dat idee hadden heel veel anderen ook al.
“Een bier en een cola”, bestel ik dorstig.
Mijn collega moet nog op de fiets naar huis.
“Bier kunt u niet krijgen op muntjes”, zegt het meisje achter de bar. “Bier moet u zelf betalen.”
Ik kijk haar stomverbaasd aan.
“Cola krijg ik wel op muntjes, maar bier niet?”
“Sorry meneer, opdracht van mijn manager. De organisatie van de Floriade wil niet betalen voor alcoholische dranken.”
Ik val stil.
Zelden zo zout gegeten.
“Dus met muntjes geen bier, maar met euro’s wel?, vraag ik.
Het meisje kijkt me verveeld aan.
Ik besluit in arremoede voor cola.
Ik zie veel mensen met een glas bier in hun hand.
KAF wordt rijk.
Thuis schenk ik mezelf twee kopstootjes in.
En flikker de overgebleven muntjes in de vuilnisbak.
